تقریبا همه مون می دونیم که اگر روی یک موضوع و مسئله و یه هدف و یه آرزو و یا هر چیزی که شما اسمشو بزارید، تمرکز کنیم هم بیشتر توش رشد می کنیم و هم بهش می رسیم و هم از طریق اون به بقیه ی آرزوهامون میرسیم. اما چرا اینقدر هندونه بغل می کنیم؟ یا هیچ هندونه ای به مقصد نمیرسه یا اگرم برسه یکی دو تکه لت و پار میرسه
سعی کنیم یه چیز رو توی زندگی مون سفت بغل کنیم و تا ته تهش بهش وفادار باشیم
پ.ن: اینو تقدیم می کنم به تمام اونایی که تایم امتحاناتشون هست و هزار تا کار دارن یادداشت می کنند که وقتی امتحانشون تموم شد انجام بدن (و خدا به داد برسه با این همه کار) حالا می خواد کنکور باشه یا دانشگاه یا هر چیز دیگه ای!
سه ماه تابستون اگر می تونید فقط روی یک کار تمرکز کنید و سربلند ازش بیرون بیایید!
+دیروز توی کتابخونه بچه های کنکوری سرشون بیشتر تو گوشی شون بود تا کتاب هاشون. تمرکز نسل آینده رو به فناست! بعد جناب تلویزیون شما دست بچه ی سه چهارساله نارتب تبلیغ کن! شما راحت باش
درباره این سایت